Pretraga

Saša Pančić je rodjen  24. marta 1965. u Mostaru. Diplomirao je slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti  u Beogradu 1989. godine, a završio 1992. post-diplomske studije crteža na istom fakultetu. Od 1988. godine je u statusu slobodnog umetnika. Član je ULUS-a od 1992, a od  2007-2009. bio je predsednik ULUS-a. Od 2004. je član “Académie Européenne des ARTS a.s.b.l.”



Izlagao je na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u zemlji (Beograd, Novi Sad, Čačak, Niš) i inostranstvu (Kotor, Bar, Varna, Sofija, Grožnjan) od 1998. do 2011. godine, među kojima izdvajamo: Crtež i mala plastika, Galerija Cvijeta Zuzorić (Beograd, 1998); Iwano Project III (Novi Sad, Beograd, Banja Luka, Pula - 2002); Grafički atelje - Galerija DPH (Plovdiv/Bugarska, 2004); Likovna kolonija Sićevo, Galerija savremene likovne umetnosti (Nis, 2004), Vienna Fair, Galerija Zvono (Beč, 2005), Peta međunarodna radionica grafike, Galerija Spektar (Veliko Trnovo, 2005), Moskovski međunarodni bijenale grafičkog dizajna, Zlatna pčela/7 (Moskva, 2006), Međunarodna radionica Grožnjan (Istra, 2009), Pergament Srbija, UNESCO (Pariz, 2010), itd. Učestvovao je 2006. na Internacionalnom simpozijumu za skulpturu, Laponija – Finska.



Bavi se slikarstvom, skulpturom, grafikom i crtežom.



Najnovijom serijom crteža i objekata od papira i gume pod nazivom Iza horizonta, Saša Pančić nastavlja likovno da ispituje jedinstvo vremena i prostora unutar polja „slike“. Pretvarajući apstrakni sadržaj dvodimenzionalne „slike“ u trodimenzionalni objekat, inverznim postupkom, on uspeva da plošno likovne elemente podigne u fizički svet i od njih napravi poetske predmete. Crno-beli papirni objekti, zatim objekti od gume proizvode ontološki zvuk i donose sliku metafizičkog iskustva.



Izložbu Saše Pančića otvara 25. oktobra u 20 sati istoričar umetnosti Zoran Gavrić koji je sačinio i tekst u katalogu za ovu postavku. On, između ostaloga, kaže: "crteži i objekti od belog i crnog papira kao i objekti od gume, na prvi pogled, dali bi se svrstati u jedan od korpusa moderne poznat kao minimal art, kako to uči pretežan broj vladajućih teorija umetnosti danas, odnosno u korpus početaka postmodernog stanja, kako to uči onaj manji broj vladajućih teorija umetnosti danas... (Kod Pančića to je) pokušaj da se sve što je čulno, što se može osetiti, pretvori u opipljivo, sledeći stav Demokrita, na primer, koji, zajedno sa većinom drugih starih, prema tumačenju jednog filozofa, kažu: Crno je rapavo, belo je glatko?... Crno, postaje pojam koji traži svoju instancu. I to bi onda bio trag, kojim udara Saša Pančić: atramentum prevesti iz sveta apstaktnih u svet konkretnih partikularija, dati mu ontološki status".



Borka Božović