Pretraga

Reč je o autorki koja ne izlaže često i ova postavka predstavlja izbor iz opusa (1960-1987). Naime, prošlo je 23 godine od predstavljanja njenog grafičkog stvaralaštva u okviru prateće izložbe Oktobarskog salona, a povod je nagrada kojom je za grafiku nagrađena 1961. godine.

Reperne tačke koje pozicioniraju umetničko stvaralaštvo Vukice Obradović Dragović su nagrada na 2.Oktobarskom salonu 1961, usavršavanje u Hajterovom ateljeu u Parizu (1963/64) i grafička tehnika linogravura. Vreme njene intenzivne stvaralačke i izlagačke aktivnosti su šezdesete i sedamdesete godine prošlog veka. U svom radu ova umetnica je otkrila specifična medijska svojstva linogravure u kojoj je pronašla je neposrednog prenosioca određenih stvaralačkih ideja. „Počela sam da otkrivam osobnosti i uzbuđujuće mogućnosti nove podloge”, svedoči umetnica. Elaboracijom ove tehnike duboke štampe Vukica Obradović se svrstava među tipične predstavnike grafike beogradskog kruga. U poetskim dubinama njenih grafika izražena je apsolutna nadmoć unutrašnjeg sadržaja, a kontrasti svetlo-tamnog, atmosfera, fermentiraju se po logici svoje unutrašnje nužnosti u prepoznatljiv znak. Vukica Dragović u pejsažu ili figurativnoj kompoziciji, svođenjem na oštre kontraste jake grafičke ekspresije, traga za jednim dubljim, metafizičkim odnosom stvari i pojava, za fenomenom prostora i njegovom iluzijom. Ona želi da oslobodi unutrašnji naboj snažnih i sputanih emocija, tražeći predmet i oblik u kojem će moći da se izrazi. Drama ovih sadržaja pojačana je koncentracijom energije koju emituju polja bogatih i zgusnutih šrafura i sonorni koloristički zvuk.

U traganju za višim redom stvari i pojava, Vukica Obradović Dragović otvara problemeske celine u svom radu težeći estetskom idealu oblika koji govori sam po sebi, kao čista duhovna vrednost. Njena intelektualna, duhovna mapa obeležena je filozofijom, arhetipskim, imaginacijom, religijom i senzibilnim umetničkim kredom.



Vukica Obradović Dragović (1933. Ćeralija, Slavonija) diplomirala 1957. i magistrirala 1959. na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu, klasa Boška Karanovića i Mladena Srbinovića. Kao stipendista francuske vlade 1963/64. specijalizirala tehnike duboke štampe u Parizu u Ateljeu 17 kod prof. V. St. Hajtera. Samostalno izlaže od 1959. i učestvuje na kolektivnim izložbama u zemlji i u inostranstvu (Pariz, Rim, London, Berlin, Sao Paolo, Lugano, Frojburg). Nagrade/izbor: 1961. Nagrada za grafiku Oktobarskog salona; 1974.ULUS-ova nagrada; Otkupna nagrada na Oktobarskom salonu. Član ULUS-a i Grafičkog kolektiva.