Pretraga

Izložba se realizuje u okviru manifestacije "Lepini dani", posvećene godišnjici rođenja legatorke Leposave Lepe Perović i u sklopu obeležavanja 40 godina od osnivanja Centra za kulturu Lazarevac.



Na izložbi, autorke Violete Tomić biće prikazano dvadeset i osam radova iz kolekcije Fondacije "Milene Pavlović Barili", kojima će biti obuhvaćeni periodi od 1927-29. godine, pasteli (modne kreacije i reklame) iz 1926 - 1929. godine i iz perioda nakon 1940. godine, kao i slikarski period od 1932 - 1942. godine. Milena Pavlović Barili je jedna od najuspešnijih i najpoznatijih predstavnica evropske umetničke avangarde četvrte decenije XX veka.



Rođena je u Požarevcu, 5.novembra 1909.godine kao jedino dete Danice Pavlović i Bruna Barilija, Srpkinje i Italijana, iz ljubavi planule na Muzičkom konzervatorijumu u Minhenu. Milenin život obojili su rodni Požarevac, Beograd, Minhen, Rim, Pariz, i na kraju, Njujork.



Slikarsko obrazovanje kao izrazito darovita, sticala je najpre u Umetničkoj školi u Beogradu gde je učila od Bete Vukanović, LJubomira Ivanovića i Dragog Stojanovića zajedno sa Đorđem Andrejevićem Kunom i Lazarom Ličenoskim. Posle Beograd odlazi u Minhen gde su joj na Umetničkoj akademiji profesori Hugo fon Haberman i Franc fon Štuk.



Milenin prvi debi pred likovnom publikom bio je decembra 1928. U Novinarskom domu, stecištu intelektualne elite u Beogradu. Maja naredne godine izlaže u rodnom Požarevcu, pa na prvoj prolećnoj izložbi jugoslovenskih slikara u Galeriji „Cvijeta Zuzorić“.



U tom periodu slikarski je oslonjena na akademizam minhenske škole odražen u zanatskoj preciznosti i poetskom poimanju osećanja.Preokupacija su joj portreti bliskih osoba, majke Danice, ujka Bože, nane Bose ali i filmskih zvezda poput Rudolfa Valentina, Konrada Fajta. Autoportreti koje tada slika reflektuju njen unutrašnji svet: Autoportret sa belom tokom, Autoportret, 1929. Samostalno izlaže 1931. U „Blumsberi galeriji“ u Londonu.U stilu naglašenog graficizma sa urbanim motivima predstavlja se temperama na papiru i akvarelima: London I,London II...



U Parizu boravi od 1931.Taj period se odlikuje unošenjem simbola i sadržaja koji će je slikarski privlačiti i kasnije. Linija postaje dominantan elemenat slika viđenih kroz gamu svetlih, nežnih i sofisticiranih tonova. Uočljiv je uticaj Đorđa de Kirika. U njen stvaralački život ulazi Žan Kasu koji piše kritiku za samostalnu izložbu u Parizu u Galeriji Žen Erop 1932.godine.Tada su već uobličeni raniji metafizički nagoveštaji.U jednoj od najčuvenijih pariskih galerija izlaže samostalno i kolektivno.To su slike: Žena sa probušenim listom, Torzo sa krilom,Devojka sa gitarom... Do 1936. Ređaju se izložbe u Rimu, Firenci, Veneciji.Nastaje preokret u njenom slikarstvu. Crtež postaje neuočljiv, boja preuzima njegovu dotadašnju ulogu kao i uvođenje renesansne linearne perspektive, tako da njeno slikarstvo dobija obeležja magičnog i nadrealističkog. Tada bastaju Milenine slike: Fantastična kompozicija sa ženskim aktom i zmajem,Krilata antropomorfna vaza sa cvećem, Autoportret sa strelcem, Venera sa lampom... U leto posećuje Požarevac i to je njen poslednji boravak u rodnoj zemlji.



Već sledeće, 1937.pa i 1938. Samostalno izlaže u najpoznatijim rimskim i pariskim galerijama.Kao deo nove generacije daje ton prestonici evropskog i svetskog slikarstva – Parizu.



Ne zapostavlja ni zemlju u kojoj je odrasla – sa jugoslovenskim umetnicima tih godina kolektivno izlaže u Parizu i Hagu. Pred sam početak Drugog svetskog rata putuje preko okeana do Amerike da bi prisustvovala Velikoj izložbi nadrealista u NJujorku. Prvih meseci muče je čežnja i oskudica.Radi ilustracije za poznate modne časopise, „Vog“,“Harpers bazar“,“Šarm“, „Glamur“ i druge. Ilustracije su vrhunske i zrače duhom njenog slikarstva.Tada radi i dizajn za „Revlon“ kozmetiku i za parfem Eskejp Meri Danhil“. Na poziv kompozitora Đan Karla Menotija pravi skice kostima za balet „Sebastijan“. Rozamund Frost, Milenina prijateljica i istoričarka umetnosti svedoči da je bila tražena kao komercijalni dizajner, aranžer, portretist. Otvaraju joj se vrata njujorških galerija i kulturnog života i sveta. Izlaže 1940. U „DŽilijen Levi galeriji“ i poznati umetnički časopisi ukazuju na vrednost njenih slika. Začarani krug Mileninog čudesnog slikarstva završava se kao na početku – portretima poznatih i krunisanih glava, švedskog princa Karla, princa Faradina, austrijskog nadvojvode Franca Jozefa, kralja Petra II Karađorđevića....



Na izložbi u Vašingtonu upoznaje Roberta Tomasa Astora Goslina i udaje se za njega. Milenino poslednje delo je Monahinja,prestavljena sa srcem u plamenu između podignutih dlanova.Inspirisan tom slikom Đan Karlo Menoti je komponovao operu „Svetica Bliker ulice“.



Preminula je u Njujorku, 6.marta 1945.godine.