Umetnik

Prati umetnika

Pretraga

Crteži Karla Skarpe

Italijanski institut za kulturu – Palazzo Italia organizuje izložbu crteža Karla Skarpe. Izložba će trajati do 18. jula .Izložbom su predstavljeni radovi Karla Skarpe, po narudžbini Bijenala, u periodu od 1948. do 1968. kojima smo hteli da dokumentujemo njihove najvažnije karakteristike kroz 12 izložbenih panoa sa reprodukcijama 36 crteža.

 


Izložbom su predstavljeni radovi Karla Skarpe, po narudžbini Bijenala, u periodu od 1948. do 1968. kojima smo hteli da dokumentujemo njihove najvažnije karakteristike kroz 12 izložbenih panoa sa reprodukcijama 36 crteža. Radi se o odabiru između petstotinak crteža koji se nalaze u profesionalnom arhivu, danas u vlasništvu Republike Italije. Tok izložbe, rigorozan u hronološkom smislu, započinje nerealizovanim projektom za privremeni paviljon Lido di Venezia (1948) i nastavlja se drugim radovima, među kojima su neki tokom godina srušeni. Od tih radova, osim crteža projekata, sačuvana je i fotografska dokumentacija iz toga vremena preuzeta iz Istorijskog arhiva Bijenala.


 

Izložba je propraćena i bogatim izborom fotografija iz tog vremena kolektivnih i pojedinačnih umetničkih izložbi koje je Karlo Skarpa postavio u paviljonima Bijenala u tom razdoblju. Pored toga, izložba uključuje i video snimak dokumentarnog filma u kojem su korišćeni delovi audiovizuelnih materijala iz arhiva Karla Skarpe i arhiva RAI-ja kako bi se rečima samog Skarpe predstavila neka od najznačajnijih dela sagrađenih u Veneciji i Venetu.

   

Karlo Skarpa (Carlo Scarpa)

rođen je 1906. u Veneciji i postao je jedan od najvažnijih arhitekata dvadesetog veka. Njegova projektantska istraživanja, iako pretežno ostvarena u Venetu, osigurala su mu međunarodnu slavu. Među njegovim najpoznatijim delima ubrajaju se uređenje galerije Galleria dell'Accademia u Veneciji (1945–1959) i Palate Abatellis u Palermu (1953–1954) kao najlepši ishodi intenzivnog projektantskog rada, kojima se pridružuju na izložbi projektovanje enterijera i predmeta. Za svoj rad primio je brojne nagrade i u Italiji i u inostranstvu, zbog čega su mu posvećene brojne izložbe. Umire 1978., iste godine kada  mu Univerzitet u Veneciji dodeljuje diplomu honoris causa za arhitekturu.



"Ako mislim na rigoroznu arhitekturu, onda mislim na onu toskansku, ja sam naprotiv Vizantinac." Tako se sa skromnošću opisuje u dokumentarnom filmu predstavljenom u sklopu izložbe koji donosi snimak glasa velikog majstora i njegove ideje o zanimanju arhitekte  i o gradu Veneciji.


 

Datum objavljivanja: 06.07.2008.