Umetnik

Prati umetnika

Pretraga

Predavanja profesora Gintera Berghausa

Poziv na predavanja koja će u Novom Sadu i Beogradu održati prof. Ginter Berghaus, eminentan stručnjak za futurizam, istoriju pozorišta i performansa – gost Akademije umetnosti i Kluba profresora emeritusa Univerziteta u Novom Sadu.

 


Poziv na  predavanja koja će u Novom Sadu i Beogradu održati prof. Ginter Berghaus, eminentan  stručnjak za futurizam, istoriju pozorišta i performansa – gost Akademije umetnosti i Kluba profresora emeritusa Univerziteta u Novom Sadu:

NOVI SAD


Utorak, 6. novembra u 12 h:    Akademija umetnosti, Jakšićeva 7

THE  POETICS OF NOISE  IN ITALIAN  FUTURISM



Sreda, 7. novembra u 12 h: Svečana sala Rektorata Novosadskog univerziteta, Dr Zorana Đinđića 1

CURRENT RESEARCH INTO INTERNATIONAL FUTURISM



BEOGRAD


Četvrtak, 8. novembra u 15 h: Svečana sala Filozofskog fakulteta, Čika Ljubina 18-20, I sprat

THE  POETICS OF NOISE  IN ITALIAN  FUTURISM



Petak, 9. novembra u 11 h:  Svečana sala Rektorata Univerziteta umetnosti, Kosančićev venac 29, I sprat

CURRENT RESEARCH INTO INTERNATIONAL FUTURISM


Srdačno vas pozivamo na  predavanja koja će u Novom Sadu i Beogradu održati prof. Ginter Berghaus, eminentan  stručnjak za futurizam, istoriju pozorišta i performansa – gost Akademije umetnosti i Kluba profresora emeritusa Univerziteta u Novom Sadu:


NOVI SAD


Utorak, 6. novembra u 12 h:    Akademija umetnosti, Jakšićeva 7

THE  POETICS OF NOISE  IN ITALIAN  FUTURISM



Sreda, 7. novembra u 12 h: Svečana sala Rektorata Novosadskog univerziteta, Dr Zorana Đinđića 1

CURRENT RESEARCH INTO INTERNATIONAL FUTURISM



BEOGRAD


Četvrtak, 8. novembra u 15 h: Svečana sala Filozofskog fakulteta, Čika Ljubina 18-20, I sprat

THE  POETICS OF NOISE  IN ITALIAN  FUTURISM



Petak, 9. novembra u 11 h:  Svečana sala Rektorata Univerziteta umetnosti, Kosančićev venac 29, I sprat

CURRENT RESEARCH INTO INTERNATIONAL FUTURISM


 






Ginter Berghaus je rođen 3. novembra 1953. godine u malom selu istočno od Kelna u Nemačkoj. Tokom srednje škole zavoleo je pozorište, film i umetnost koje su uz nemačku književnost postale njegov predmet izučavanja na Univerzitetu u Kelnu, koji je upisao 1972. godine. Nakon dve godine seli se u zapadni Berlin gde radi kao asistent režije, glumac i muzičar u manjim pozorištima i gradskoj Operi. Upisao je doktorske studije na Univerzitetu u Berlinu, a tezu s temom “Političke dimenzije devetnaestovekovnog popularnog teatra u Beču” uspešno je odbranio 1977.

Iste godine se zahvaljujući stipendiji Studienstiftung des Deutschen Volkes upućuje na usavršavanje u London gde istražuje nemački barokni teatar. Od 1978. angažovan je kao predavač na Londonskom univerzitetu, a na Bedford koledžu je u narednih pet godina režirao nekoliko predstava zasnovanih na klasičnim tekstovima.

Godine 1983. Berghaus je postao profesor drame na Univerzitetu u Bristolu, najvećem gradu u jugozapadnoj Britaniji. Tokom rane akademske karijere imao je tri oblasti istraživanja: renesansni i barokni teatar, moderni i avangardni performans i istorija plesa. Predano je nastojao da osavremeni nastavne kurikulume u smeru objedinjavanja teorije i prakse. Eksperimantisao je s brojnim neortodoksnim formama izražavanja poput kabarea, ritualnog pozorišta, video performansa i taktilnog teatra. Veliki uspeh produciranih predstava, kao i pozitivan odziv publike rezultirao je da Berghaus bude promovisan u vanrednog profesora na predmetu Istorija pozorišta i studije performansa.

U toku svog šestogodišnjeg angažmana u Londonu Berghaus je uspostavio kontakte sa zajednicom nemačkih Jevreja u egzilu i pristupio je mnogobrojnim arhivama u kojima su pohranjeni dokumenti o aktivnosti umetnika prognanih u toku nacističkog režima. Podižući svest i unapređujući znanje o ovoj malopoznatoj epizodi u kulturnoj istoriji XX veka, Berghaus je objavio knjigu Pozorište i film u egzilu: nemački umetnici u Britaniji, 1933–1945. Istovremeno razvija i komplementarni projekat o stvaraocima koji su ostali u nacističkoj Nemačkoj nakon 1933. godine, kao i o aktivnostima umetnika u fašističkoj Italiji, Frankovoj Španiji i višijevskoj Francuskoj. Između 1990. i 1994. na Univerzitetu u Granadi vodio je istraživačku grupu koja je 1996. godine objavila rezultate rada u publikaciji Teatar i fašizam: komparativne studije o politici i estetici performansa u Evropi, 1925–1945.

Između 1995. i 1997. Ginter Berghaus je postao urednik međunarodne konferencije koja je u fokusu imala metodologiju pozorišnih studija i analizu performansa. Održana je u Bristolu, a rezultati ovog prestižnog skupa bili su publikovani u Zborniku pod nazivom Novi pristupi pozorišnim studijama i analizi performansa, Tibingen, 2001.

Od 1993. Berghaus aktivno istražuje antropologiju pozorišta povezujući se sa uglednim istraživačima i etnolozima kao što su Žan-Mari Pradije iz Francuske i Armindo Bajo iz Brazila. Istovremeno, ostvaruje kontakte sa uticajnim rediteljima Rihardom Šehnerom u NJujorku i Euđeniom Barbom, vođom Odin teatra. Istražuje različite tradicije na polju pozorišta i performansa i tokom devedesetih godina prošlog veka redovno putuje u Brazil. U Rio de Žaneiru 1998. godine postaje gostujući profesor na Državnom univerzitetu i producira nezaboravnu adaptaciju komada Ubistvo: nada za ženu, Oskara Kokoške.

U Velikoj Britaniji Berghaus istražuje istorijske avangarde i režira niz javnih performansa koji su bazirani na estetici ekspresionizma, futurizma, dadaizma i nadrealizma. Izuzetno uspešnom smatrala se njegova produkcija komada Mlaz krvi Antonena Artoa, izvedena 1996. godine. Godine 1998. Berghaus objavljuje studiju Italijanski futuristički teatar 1909–1944, kao rezultat desetogodišnjeg istraživanja u Italiji koje su podržali Britanska akademija i Ministarstvo kulture Italije. Istovremeno objavljuje dve knjige o Marinetijevoj prefuturističkoj delatnosti, kao i Futurizam i politika (1996) koja je zasnovana na dokumentaciji iz Musolinijevog privatnog kabineta. Berghausove studije, naučni članci i izlaganja na konferencijama umnogome su doprineli novom razumevanju futurizma, pokreta čije je istraživanje ostajalo u senci njegove veze sa fašizmom. Upravo je Berghaus naglašavao anarhističke i levičarske ideje futurista, kao i antifašistički ton mnogobrojnih futurističkih radova proizvedenih u toku treće i četvrte decenije XX veka. Upravo zahvaljujući novim tezama i svežini pogleda, Berghaus je postao vodeći stručnjak u oblasti futurističkih studija uspostavljajući međunarodnu mrežu novih posvećenika i istraživača ovog avangardnog pokreta. Kao rezultat njegovih pregnuća Marinetijeva porodica pozvala je Berghausa da uređuje novo, englesko izdanje Marinetijevih kritičkih tekstova, koji su objavljeni 2006. godine.

Berghausova posvećenost istorijskim i savremenim avangardama uvek je bila isprepletana sa istraživanjem i željom za suštinskim razumevanjem antičkog teatra . Od 1997. do 2001. godine on je razvio interdisciplinarni projekat Ritual i poreklo pozorišta, koji su podržala tri centra Univerziteta u Bristolu: Centar za bihevioralnu biologiju, Centar za studije evolutivnog razvoja čoveka i Centar za kognitivne studije u umetnosti. Nakon niza predavanja, rezultati ovog projekta predstavljeni su u knjizi Novi pogledi na praistorijsku umetnost (2004).

Od 2000. godine Berghaus je bio gostujući profesor na Univerzitetu Providens (Rod Ajlend), gde je predavao o egipatskom i mesopotamskom pozorištu. Rezultat ovog rada bila je produkcija predstave bazirane na sumerskom tekstu iz 2500. godine p.n.e. – Inanin pad u podzemlje. Nakon nemilih dešavanja 2001. u SAD (11. septembar i pad Kuli bliznakinja u NJujorku), Berghaus je odlučio da se konačno vrati u Evropu 2002. godine.

Zbog naglog ukidanja naučnih fondova na univerzitetima u Britaniji, nova situacija ograničila je dalje mogućnosti Berghausovog istraživanja teatarske prakse. Zato se preselio u Nemačku 2003. godine i posvetio se priređivanju publikacija u kojima objavljuje rezultate istraživanja veza između avangarde i novih tehnologija (Pozorište, performans i istorijske avangarde: živi događaji i elektronske tehnologije, Palgrave/Macmillan, 2005). Pokrenuo je i uticajnu serijsku publikaciju o futurizmu (International Yearbook of Futurism Studies) koju je podržao ugledni nemački izdavač Valter de Grojter (Walter de Gruyter) sa sedištem u Berlinu i NJujorku. Ovaj godišnjak objavljuje redovno oko pedeset naučnih radova o futurizmu, uspostavljajući veze između različitih manifestacija futurizma u svim delovima sveta, i ukazujući na uticaje koje ovaj pokret ostavlja na stvaralaštvo u polju umetnosti i danas. Kod istog izdavača je objavio Bibliografski priručnik futurizma (Bibliographic Handbook of Futurism),a ove godine izlazi i Priručnik međunarodnog futurizma (Handbook of International Futurism) u kojem se nalazi i pregled futurizma u bivšoj Jugoslaviji.

Prof. Berghaus je bio glavni organizator nekoliko međunarodnih konferencija i dobitnik je više nagrada za svoja istraživanja, između ostalih Poljske akademije nauka, Nemačke fondacije za istraživanja, Italijanskog ministarstva kulture, Britanske akademije i Brazilskog ministarstva obrazovanja.

Autor je preko 20 knjiga iz oblasti studija pozorišta i performansa, istorije umetnosti i kulturnih politika; između ostalih: Theatre and Film in Exile (1989), Fascism and Theatre (1996), Futurism and Politics (1996), Italian Futurist Theatre (1998), On Ritual (1998), International Futurism in the Arts and Literature (2000), Avant-garde Performance: Live Events and Electronic Technologies (2005), Theatre, Performance and the Historical Avant-garde (2005), F. T. Marinetti: Selected Writings (2006), Futurism and the Technological Imagination (2009), Handbook of International Futurism (2018).

Objavio je preko 100 studija o futurizmu, a njegovi radovi su prevedeni na francuski, kineski, gruzijski, nemački, mađarski, italijanski, japanski, poljski, portugalski, ruski i španski.



za više informacija: http://guenter-berghaus.com/






 

Datum objavljivanja: 05.11.2018.