Razgovaraće se o uslovima rada u mediju videa i lokalnom i internacionalnom društvenom kontekstu video prakse od 1970-ih godina do danas. Učestvuju autori i predavaci: Zoran Pantelić (grupa Apsolutno), Dragan Živančević (Akademija umetnosti Novi Sad), Predrag Šiđanin, Ivana Sremčević Matijević (Videomedeja)

TEHNOLOGIJA NARODU! (studija slučaja: film i video u Vojvodini) Autori/kustosi: Aleksandar Davić i Gordana Nikolić Genealogija „pokretnih slika“ ujedno je i istorija procesâ demokratizacije medija i popularizacije (novih) tehnologija, koji su u uslovima digitalne reproduktivnosti i šire dostupnosti znanju, alatima i tehnikama za proizvodnju, distribuciju i prikazivanje/konzumiranje „pokretnih slika“ omogućili i današnje omasovljenje „kreativnog stava“ i proizvodnje u ovoj oblasti. Ti procesi su značajno transformisali institucionalne, pre svega muzeološke, uloge i prakse kolekcioniranja i prezentacije značajnih radova. U specifičnim i međusobno različitim društveno-političkim kontekstima, od prvih entuzijasta – pionira filma s početka 20. veka do danas, trend tehnoloških inovacija, kao i uslovi i nivo organizovanosti rada, ekonomija procesâ produkcije, tj. celokupni modalitet proizvodnje određene epohe, kao i ideologija, uticali su na „pokretne slike“ (film, kasnije televizija, video, internet) od krajnje elitističkog do masovnog/popularnog okvira.
U socijalističkoj Jugoslaviji (FNRJ/SFRJ) kinematografija je nacionalizovana i usmerena ka intenzivnom radu na razvoju infrastrukture filmske industrije u okviru republika – članica federacije. Tokom pedesetih godina, i kasnije, zvanične politike su favorizovale filmski izraz, što je uslovilo i diferenciranje profesionalizma i tzv. amaterizma u filmu. U tim procesima, tzv. amaterizam je marginalizovan u sferu kino-klubova i time se relativno liberalizovao prostor za akciju i umetničke eksperimente u oblasti filma. Mreža kino-klubova u svakom većem gradu tadašnje države imala je didaktičku i emancipatorsku svrhu koja se ukratko može skicirati socijalističkom parolom „Tehnika narodu“, zasnovanoj na egalitarističkoj utopiji približavanja tehničke kulture radnom narodu. Do kraja šezdesetih godina XX veka jugoslovenska filmska industrija produkcijama igranih filmova dostiže kvantitativni uspon i značajniji internacionalni vizibilitet istovremeno sa liberalizacijom filmskog sadržaja i izraza. Liberalizacija je podrazumevala zahtev filmskih autora za eksperimentisanjem u filmskoj formi i jeziku, kao i osetljivost za savremene društvene teme i agilnu društvenu kritiku. Primena modela socijalističkog samoupravljanja u kulturi može se analizirati i u organizaciji udruženog rada određenih filmskih preduzeća i modernizaciji uslova proizvodnje, koji se, između ostalog, vezuju za relativno otvaranje tadašnjih kulturnih politika ka tržišnom modelu poslovanja (npr. Neoplanta film u Novom Sadu). Pomenuti aranžmani su iznedrili i neke od antologijskih filmskih ostvarenja, tada stigmatizovanih etiketom tzv. „crnog talasa“, pozicioniranih na kontradikciji internacionalnog uspeha i državnog aparata koji je, „bez zabrane“, zabranjivao javna prikazivanja (npr. film Rani radovi Ž. Žilnika ili WR: Misterije organizma D. Makavejeva). Takođe, autonomni i marginalni prostori produkcije znanja i rada na filmu i videu, otkrivani u nišama oficijelnog sistema, kao što su nezavisne, niskobudžetne ili bezbudžetne produkcije, neoavangardni eksperimenti ili savremene uradi-to-sam prakse, često su usmeravali dalje procese u polju inovacija. Upravo ta situacija nam otvara mogućnost da relativizujemo tradicionalne distinkcije između profesionalizma i amaterizma i pokušamo da lociramo mesta, aktere, produkcije, događaje koji su doprineli novom promišljanju tehnologije i medija i njihovoj društvenoj ulozi u okviru određenog geopolitičkog konteksta Vojvodine. Na paradigmatičnim primerima filmskih i video produkcija, kao i dokumentarnog materijala, pokušaćemo da analiziramo pomenute opšte i specifične obrasce sistema u mreži tehnoloških skokova, društvenih ideja i političkih moći, kao i da otvorimo širu diskusiju o efektima digitalizacije na (van)institucionalne prakse (re)konstruisanja istorije (umetnosti). Izložba/bioskop – celovite projekcija i/ili inserti filmova i video radova (Meandar i Kino-sala): - Produkcije i festivalske

Produkcije i festivalske selekcije: Neoplanta film; Pan film; Filmske novosti; Kino klub Novi Sad – Martovska osmica, Filmski front; Jugoslovenski festival jeftinog filma; Medusa Filmnapok Dani filma; Televizija Novi Sad (RTV); Videomedeja; Akademija umetnosti Novi Sad itd. - Autori: Ernst Bošnjak, Rodoljub Malenčić, Kosta Novaković, Franjo Ledić, Lazar Velicki, Borislav Šajtinac, Naško Križnar, Želimir Žilnik, Karpo Ačimović Godina, Karolj Viček (Vicsek Károly), Stevan Živkov, Ivan Rakidžić, Nikola Majdak, Miloš Nikolić, Sabolč Tolnai (Tolnai Szabolcs), Marin Malešević, Miloš Pušić, Predrag Šiđanin, Apsolutno, Dragan Živančević, Nataša Vujkov itd.

Učesnici u govornom programu – predavanja, prezentacije i diskusije (Kino-sala): Karpo Ačimović Godina, Mirko Grlica, Artur Hofman (Hoffmann), Filip Markovinović, Stipan Milodanović, Borivoj Mirosavljević, Zoran Pantelić, Miloš Pušić, Aleksandra Sekulić, Radiša Stanišić, Predrag Šiđanin, Atila Širbik (Sirbik Attila), Sabolč Tolnai (Tolnai Szabolcs), Karolj Viček (Vicsek Károly), Stevan Vuković, Želimir Žilnik, Dragan Živančević