Na ovim fotografijama je uočljiva čudesna lepota jednostavnosti... istočnoevropska osetljivost iz koje se naslućuje magično, ali i strahopoštovanje prema svakodnevnim događajima i trenutak vremena koji veliku fotografiju čini tako očaravajućom, reći će Aleks Novak, Abadžićev galerista u Americi. 

Prag, grad koji mu kao raseljenom licu pruža novo utočište i oslonac (1995 - 2002) Stanko Abadžić otkriva polako u svojim svakodnevnim šetnjama, sa neskrivenom željom da u naletu globalizacijskih procesa otrgne od zaborava ambijente koji su ljude godinama činili srećnim. On nam dosledno i bez straha nudi svoje unutrašnje, možda intimno, a možda i introvertno gledanje na svet, on vidi grad iza fasada, dvorišta obraslih bršljanom, periferiju i ulice popločane kaldrmom na kojima otkriva jedan drugačiji život i autentične ljude.

U svetu prezasićenim slikom, u kojem se u gotovo svim medijima milioni slika, često brutalnih i krvavih međusobno lome u kaleidoskopu kapitala, osećamo Abadžićevu želju da svoju kameru fokusira na mir i lepotu, na estetsko.

Njega ne zanimaju poznate turističke vizure grada na Vltavi ni spomenička baština, on se udaljava od ekstravagantnih i senzacionalističkih motiva grada i približava onim finim, skrovitim detaljima ambijenta koje primećuju još samo oni koji su sačuvali dušu. 

Stanko Abadžić rođen je 1952. godine u Vukovaru. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu, na grupi za germnistiku. Radio je u Vukovaru kao dopisnik Vjesnika. Poznate su njegove reportaže iz Tunisa, Malte,Turske i drugih zemalja. Od 1995. do 2002. godine boravi u Češkoj gde radi kao slobodni fotograf.. Član je Hrvatskog društva likovnih umjetnika Zagreba i Hrvatskog saveza samostalnih umjetnika Zagreba. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja . Živi i radi u Zagrebu. 

Izložba je otvorena do 10. septembra 2008. godine.

Portfolio Kulturni centar Beograda