Danijela Mršulja (1979), predstavnica najmlađe generacije skulptora svoj opus zasniva na odabiru jedinstvenog skulptorskog tipa objekta, u ovom konkretnom slučaju, objekta pseudo značenja i funkcije receptakla. Oko antropološko-filozofsko-religijske konotacije receptakla kao posude, primaoca energije, umetnica multiplicira svet izolovanih oblika i struktura u različitim materijalima ( bronza, drvo, gips), koje su postavljene na zidu, podu ili ostavljene da slobodno stoje u prostoru. Sa najnovijim projektom koji pretpostavlja skulptorski minimalistički objekat postavljen u frontalnoj osovini praznog visećeg rama na zidu, Danijela Mršulja razvija nove dinamične konfiguracije koje govore o odnosima prvog plana i pozadine, punog i praznog prostora, vremenu iščekivane prospekcije i inkubacije nekog eksperimentalnog stanja.                    

"Minimalistički skulptorski objekti nastaju najpre iz repertoara i sinteze prepoznatljivih oblika i funkcija – gestova sastavljenih i otvorenih dlanova, ponovljenih konfiguracija posuda, basena, fontana i česama, ograđenih fragmenata kanala i odvoda. Sam skulptorski postupak, kojim se brižljivo klesani ili modelovani materijali u gipsu, beloj glini ili mermeru postepeno dovode do praga neke jedinstvene gustine i teksture, definisane su samo specifičnom težinom bele boje i integrisane u različite skupine objekata. Sve zajedno, predstavljene u formi zidnih i podnih instalacija, one kreiraju priču o paralelnoj morfogenezi sveta receptakla i otkriću njihovog imaginarnog arheološkog nalazišta sa posebnim značenjima za samog autora."

     
Jelena Krivokapić, istoričar umetnosti ( iz predgovora kataloga)

Portfolio Progajna galerija Beograd