Ana Mijajlović (1989),  2009. godine upisuje Akademiju klasičnog slikarstva Univerziteta  Educons u Sremskoj Kamenici gde  završava osnovne i master studije. Ovo je njena prva samostalna izložba, a svoj ciklus objašnjava:

„Te hladne građevine u koje hrle ljudi, u meni su čas realan izbor, potreba za boljim životom, čas pretnja koja nosi otuđenje, nemoć i prazninu koja ljude čini hladnim kao što su i one same. Unoseći bojom svetlost i toplinu, želim da zagrejem svest postojanja slobode izbora, između čistote prirode kojoj se opiremo dok nas brani i hladnih zidova koji nas mame. Prazne ulice koje slikarskim alatom težim da pošaljem beskraju, crvenim, žutim i zelenim bojama na semaforima poručujem da su kratke putanje i ograničeni smerovi kretanja kojih ljudi nisu ni svesni, nisu svesni začaranog kruga koji nas ostavlja samima sebi. Grad kao slikarsku inspiraciju odabrala sam u procesu izgradnje slike na principima klasičnog slikarstva.“